ΑΕ Βαθύλλου - Πανσαμιακού: Η κυριολεκτική "Ένωση" μιας πόλης!

ΑΕ Βαθύλλου – Πανσαμιακού: Η κυριολεκτική “Ένωση” μιας πόλης!

Η ΑΕ Βαθύλλου – Πανσαμιακού, γνωστή στη Σάμο ως “Ένωση”, αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη πως το ποδόσφαιρο ενώνει κάθε κοινωνικό άκρο.

Η ΑΕ Βαθύλλου – Πανσαμιακού είναι η φετινή πρωταθλήτρια στην ΕΠΣ Σάμου. Η μακρά λίστα κατακτήσεων τροπαίων τον 21ο αιώνα, κρύβει από πίσω μια δύσκολη απόφαση.  Οι παράγοντες του Βαθύλλου και του Πανσαμιακού, κάθισαν σε ένα τραπέζι το καλοκαίρι του 1999 και κατέληξαν πως έπρεπε να αφήσουν στην άκρη τις τεράστιες ταξικές διαφορές που τους χώριζαν για 8 δεκαετίες (!)  και να ενώσουν τις ομάδες τους για το καλό του Βαθέως, της πρωτεύουσας της Σάμου.

Εμείς επικοινωνήσαμε με τον κ. Βασίλη Νταλαμανή για να ανακαλύψουμε εκ των έσω τις πτυχές αυτού του σπουδαίου εγχειρήματος, αλλά και να μάθουμε τα πλάνα του σήμερα και του αύριο.

Ποιος είναι ο Βασίλης Νταλαμανής;

«Ονομάζομαι Βασίλης Νταλαμανής. Είμαι γενικός γραμματέας στην ΑΕ Βαθύλλου – Πανσαμιακού, τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Νωρίτερα έχω διατελέσει πρόεδρος της ομάδας έξι χρόνια, ενώ πιο πριν και πάλι γραμματέας. Έχω υπάρξει και εύφορος υλικού. Γενικά έχω περάσει από όλα τα πόστα του ΔΣ του συλλόγου.»

Πώς πάρθηκε η απόφαση για ένωση των δύο συλλόγων;

«Οι δύο αυτές ομάδες ήταν οι αρχαιότερες, βάσει καταστατικού, ομάδες του Νομού Σάμου. Ο Πανσαμιακός είχε ιδρυθεί το 1926, ενώ ο Βαθύλλος το 1928. Τον Αύγουστο του 1999 έγινε η συνένωση των δύο σωματείων για να αντιμετωπιστούν ζητήματα έμψυχου δυναμικού και διοικητικής στελέχωσης, πάντα βάσει των δυνατοτήτων της τοπικής κοινωνίας.

Το παράδοξο σε αυτήν την ένωση ήταν πως οι εν λόγω δύο ομάδες ήταν μεταξύ τους “τα δύο άκρα”. Ο Βαθύλλος προερχόταν από φτωχή εργατική τάξη στο Άνω Βαθύ και είχε πάντα αριστερή πολιτική ιδεολογία, ενώ ο Πανσαμιακός εκπροσωπούσε την αστική τάξη και τη δεξιά πολιτική ιδεολογία με έδρα το Κάτω Βαθύ. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, αυτά τα στοιχεία έφερναν μεγάλο ανταγωνισμό και φυσικά μεγάλη ένταση σε κάθε μεταξύ τους αναμέτρηση, μέχρι και τη δεκαετία του ’90. Πολλώ δε μάλλον τις δεκαετίες των ’70 και ’80. Έφτασε όμως το πλήρωμα του χρόνου, και αυτές οι δύο ομάδες έγιναν “ένα”.»

Μήπως αυτό το γεγονός είναι μία ακόμη απόδειξη πως ο αθλητισμός ενώνει;

«Αν δούμε τα πράγματα με μία πιο ψύχραιμη ματιά, στον αθλητισμό δεν χωρούν πολιτικές ιδεολογίες. Το σκεπτικό της ενώσεως ήταν ότι προχωράμε μαζί, να κάνουμε κάτι καλό. Και όπως αποδείχθηκε στην πορεία, αυτό πραγματοποιήθηκε. Δημιουργήσαμε μια ομάδα με δυνατούς παίκτες και καλούς παράγοντες η οποία πρωταγωνιστεί από το 2000 έως σήμερα.»

Πόσο δύσκολο είναι για μια ομάδα νησιωτικού συμπλέγματος να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των εθνικών κατηγοριών;

«Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Οι λόγοι είναι πολλοί. Πρώτος λόγος, η έλλειψη τακτικών συγκοινωνιών. Εμείς βρισκόμαστε στην ανατολική άκρη του Αιγαίου και έχουμε δρομολόγια πλοίων μόνο τρεις φορές την εβδομάδα. Τα αεροπορικά εισιτήρια είναι πάρα πολύ ακριβά. Τα έξοδα των αγώνων ενισχύουν τη δυσκολία.

Το βασικότερο είναι πως αποτελούμε καθαρά ερασιτεχνικό σωματείο. Δεν υπάρχει κάποιος χρηματοδότης. Όλη η οικονομική διαχείριση γίνεται εκ των έσω. Όλα τα έσοδα του συλλόγου προέρχονται από τις συνδρομές των ακαδημιών, από συνδρομές μελών και από δωρεές φίλων της ομάδας που θέλουν να ενισχύσουν την προσπάθεια. Και φυσικά όλα αυτά τα χρήματα πηγαίνουν στις πρώτης τάξεως ανάγκες, όπως η πληρωμή των προπονητών, τα γενικά έξοδα, ο ρουχισμός κλπ.

Η δική μας λογική είναι να μην έχουμε παίκτες μισθοφόρους. Η στελέχωση της ομάδας είναι από παιδιά αμιγώς από την Σάμο, και βέβαια από τις ακαδημίες του συλλόγου. Δίνουμε ευκαιρίες σε παιδιά 14-15 ετών να αγωνιστούν στην αντρική ομάδα. Και φυσικά το αξίζουν, δεν παίζουν υποχρεωτικά. Έχουμε δώσει βάση στις ακαδημίες για να υπάρχει σταθερή ανατροφοδότηση. Πέραν του ανδρικού τμήματος έχουμε ακόμη τμήματα Κ16, Κ14, Κ12, Κ10 με τρείς προπονητές, έναν βοηθό προπονητή και 90 παιδιά.

Για να πρωταγωνιστήσει μια ομάδα από την Σάμο σε υψηλότερο επίπεδο, χρειάζονται 3-4 χρηματοδότες. Η οικονομική κρίση έχει στερήσει από επιχειρηματίες τη δυνατότητα να συνεισφέρουν στις τοπικές ομάδες, όπως συνέβαινε παλιότερα. Εμείς πέραν του covid είχαμε και την ατυχία με τον μεγάλο σεισμό του 2020. Οπότε τα πράγματα είναι πολύ στενόχωρα. Σίγουρα το βασικό εμπόδιο είναι το οικονομικό σκέλος.»

Ποιες είναι οι αναμνήσεις σας από τις παλιές εποχές του σαμιώτικου ποδοσφαίρου;

«Το πρώτο που μου έρχεται όταν σκέφτομαι τις τότε εποχές είναι πάντα το χώμα, τα χωμάτινα γήπεδα. Δηλαδή, να παίζεις μπάλα, να φυσάει και να σου έρχεται η άμμος στο πρόσωπο. Να κάθεσαι στον πάγκο, είτε σαν αναπληρωματικός, είτε σαν παράγοντας ή ακόμη και ως φίλαθλος στην κερκίδα και να έχεις αυτήν την αίσθηση του χώματος στο πρόσωπο.

Το δεύτερο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η παρουσία του κόσμου στα τότε γήπεδα. Οι γεμάτες κερκίδες. Οι φίλαθλοι υποστήριζαν με πάθος τις τοπικές ομάδες, κάτι που πλέον δεν υπάρχει. Τουλάχιστον όσον αφορά τη Σάμο. Ίσως φταίνε πολλά πράγματα. Ίσως φταίμε και εμείς οι ομάδες στην απομάκρυνση του κόσμου. Εμείς το κοιτάζουμε αυτό το ζήτημα και προσπαθούμε να βρούμε λύσεις ώστε να φέρουμε τον κόσμο πίσω στο γήπεδο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι πως ενώ έχουμε 90 παιδιά στις ακαδημίες, ελάχιστοι γονείς έρχονται τακτικά στο γήπεδο.

Ένα άλλο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η ένταση στους αγώνες, ειδικότερα της Δ’ Εθνικής. Δηλαδή όταν παίζαμε με ομάδες από άλλα νησιά, Ρόδο, Χίο, υπήρχε μεγάλη ένταση. Υπήρχε η αγωνία. Άκουγες στον δρόμο “Την Κυριακή παίζουμε με τον Ιάλυσο”. Τα λόγια μεταφέρονταν από φιλάθλους σε παίκτες και ούτω καθεξής.»

Ως εκπρόσωπος της πλευράς του Βαθύλλου, ποιες είναι οι ξεχωριστές ιστορικές μνήμες της ομάδας;

«Μιλώντας για ιστορία, οι παλαιότεροι θυμούνται τη θαυμαστή ομάδα του Βαθύλλου της δεκαετίας του ’40 και του ’50. Ποιος ήταν ο λόγος; Η ομάδα έπαιζε πρωτόγνωρο ποδόσφαιρο για τα δεδομένα του τοπικού επιπέδου. Αποτελούνταν κατά βάση από Σαμιώτες ποδοσφαιριστές οι οποίοι είχαν διδαχθεί τα μυστικά της “στρογγυλής θεάς” από Άγγλους ποδοσφαιριστές – στρατιώτες των δυνάμεων της Μέσης Ανατολής κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής!

Το 1967 η χούντα κατήργησε όλα τα σωματεία της Σάμου, με σκοπό να δημιουργηθεί ένας μόνο σύλλογος στο νησί, ο ΑΟ Σάμου. Αυτή η ομάδα έμεινε ζωντανή ένα έτος. Το 1968 επανιδρύθηκε ο Βαθύλλος, αλλά λόγω του έντονου αριστερού στοιχείου στις τάξεις του συλλόγου, το καταστατικό άλλαξε. Μαζί άλλαξε και το όνομα. Ονομάστηκε Αθλητικός Όμιλος Βαθέως. Το 1977 τροποποιήσαμε το καταστατικό και επανήλθε το όνομα ΑΣ Βαθύλλος. Να σημειωθεί πως ο Βαθύλος ήταν αρχαίος αθλητής – μουσικός της Σάμου. Για αυτό υπάρχει και φιλαρμονική με το ίδιο όνομα. Γενικά για πολλά χρόνια στον Βαθύλλο δεν έπαιζες αν δεν ήσουν κάτοικος του Άνω Βαθέος. Ήταν ένα κλειστό γαλατικό χωριό!»

Σκεφτήκατε ποτέ να αλλάξετε εκ νέου το όνομα για να μην υπάρχει αυτή η “διαχωριστική” παύλα στη μέση;

«Σκεφτήκαμε κάποια στιγμή να αλλάξουμε το όνομα, βάζοντας κάτι πιο μικρό σε έκταση. Όμως, στη συνείδηση του κόσμου της Σάμου, η ομάδα έχει καθιερωθεί ως “Ένωση”. Συν τοις άλλοις, δεν θέλαμε να χαθούν τα δύο ιστορικά ονόματα. Υπάρχει κόσμος μεγαλύτερης ηλικίας που ακόμη δεν έχει χωνέψει την ένωση. Οι μεν αναφέρονται στην ομάδα ως Βαθύλλο, οι δε ως Πανσαμιακό! Εμείς το έχουμε καθιερώσει ως “Ένωση”. Και στις μπλούζες, και στις κουβέντες με τον κόσμο. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχει ιδρυθεί και ομάδα με το όνομα “Νέος Πανσαμιακός”, από νοσταλγούς του παλιού Πανσαμιακού.

Εμείς πορευόμαστε όλοι μαζί. Εδώ και εικοσιπέντε χρόνια έχουμε πετύχει πολλά. Επιγραμματικά θα πω ότι ως Αθλητική Ένωση Βαθύλλου – Πανσαμιακού έχουμε κατακτήσει Πρωταθλήματα τις σεζόν 20002/03, 2003/04, 2011/12, 2012/13, 2017/18, 2018/19, 2021/22, 2023/24. Ενώ, έχουμε κερδίσει τα Κύπελλα της τοπικής ενώσεως τις χρονιές 2001, 2002, 2008, 2012, 2018, 2019, 2021.»

Ένα σχόλιο για τη φετινή σεζόν και ένα μήνυμα για το μέλλον;

«Η φετινή σεζόν κλείνει με το Πρωτάθλημα Ανδρών Α’ Κατηγορίας ΕΠΣ Σάμου, με ημιτελικό Κυπέλλου, πρόκριση στον τελικό της Κ16, ημιτελικό για την Κ12 και Πρωτάθλημα εκτός συγκλονιστικου απροόπτου για την Κ14. Τί άλλο μπορεί να ζητήσει ένας παράγοντας;

Για το μέλλον εύχομαι να είμαστε όλοι καλά στην υγεία μας, να μπορούμε να προσφέρουμε στην ομάδα και στην τοπική κοινωνία, να βοηθήσουν το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο αυτοί που πρέπει και μπορούν για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Ευχαριστώ πολύ.»

ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ;

Related posts

Κωνσταντίνος Μιχάλης: «Θα κατεβαίναμε ανεξαρτήτως κλήρωσης, γιατί είμαστε περήφανοι»

Ν. Καρβελέας: «Στο καράβι της Κηφισιάς και στις κορυφές και στο τοπικό»

Πρώτη συνέντευξη-παρουσίαση της Επισκύρου