Στη ζωή δεν είναι τίποτα φτιαγμένο να κρατάει για πάντα, είτε αυτό είναι μία σχέση, είτε αυτό είναι μία αξία. Πόσο μάλλον στον αθλητισμό όπου τα πράγματα είναι αρκετά ρευστά και ευμετάβλητα από πολλούς παράγοντες. Έτσι λοιπόν και η σχέση του Pedro Martins με τον Ολυμπιακό δε θα μπορούσε να κρατήσει αιώνια. Ναι, μοιάζει ίσως απίθανο, είναι δύσκολο να το πιστέψει κάποιος αλλά ο Pedro Martins είναι πια παρελθόν από τον πάγκο των ερυθρόλευκων. Με αυτόν στον πάγκο του, ο Ολυμπιακός έζησε πολλές και διαφορετικές στιγμές. Θριάμβους, γκολ, αποθέωση, στιγμές που μπορούσε ο κόσμος να ονειρευτεί ίσως και το κάτι παραπάνω στην Ευρώπη. Βίωσε όμως και πίκρες, απογοήτευση και δύσκολες νύχτες. Ο Pedro Martins είναι σίγουρα απ’ τους πιο πετυχημένους προπονητές που πέρασαν απ’ το σύλλογο και το γεγονός ότι έχει γίνει ο μακροβιότερος μέχρις στιγμής είναι μία τρανή απόδειξη.
Ανέλαβε τον Ολυμπιακό σε μία κρίσιμη καμπή της ιστορίας του μετά από ένα χαμένο πρωτάθλημα, με μοναδικό στόχο να τον επαναφέρει στα στάνταρ του, ύστερα από πολλές αλλαγές στο ρόστερ και σταδιακά το κατάφερε παίζοντας ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ο κόσμος έζησε ονειρικές βραδιές αποκλείοντας ομάδες όπως Μίλαν, η Άρσεναλ και η Αϊτχόβεν. Κοίταξε στα μάτια ομάδες όπως η Τότεναμ και η Μπάγερν Μονάχου. Κόντευε να περάσει στους 8 του Europa League για το.. μισό παπούτσι του Ελ Αραμπί (που όπως ήταν τότε η διοργάνωση, λόγω της πανδημίας, όλα ήταν μετά πιθανά σε προκρίσεις του ενός παιχνιδιού). Έπαιξε φοβερό ποδόσφαιρο κόντρα σε αυτές τις ομάδες και ανέδειξε παίχτες όπως ο Σισέ, ο Καμαρά με την μεγαλύτερη παρακαταθήκη τον Τσιμίκα, ο οποίος κατάφερε να πάρει μεταγραφή στη Λίβερπουλ.
Από την άλλη πέρασε και τρικυμίες όπως ο αποκλεισμός στο κύπελλο από τη Λαμία, το 3-1 στην Τούμπα και το πρόσφατο 0-4 από τη Μακάμπι Χάιφα. Δυστυχώς η τέταρτη του χρονιά στο λιμάνι δεν ήταν ανάλογη των προηγούμενων. Ο ίδιος ο Martins έχασε τον εαυτό του. Δεν θύμιζε σε τίποτε τον άνθρωπο που αναγέννησε το σύλλογο. Ο Ολυμπιακός έπαιζε κακό ποδόσφαιρο, δεν ήταν παραγωγικός και είχε έναν προπονητή που έγινε κάπως εμμονικός με ορισμένες επιλογές του, δίχως να δίνει νέα πνοή στο παιχνίδι της ομάδας, ξεμένοντας από ιδέες. Ο αγώνας με την Μακάμπι ήταν αυτός που τον οδήγησε στην πόρτα της εξόδου και όχι άδικα.
Είναι σίγουρα απ’τους καλύτερους και τους πιο εργατικούς προπονητές που πέρασαν ποτέ απ’ τον Ολυμπιακό. Και δεν αποδεικνύεται μόνο από τους αριθμούς, τους τίτλους και τις νίκες. Το ήθος και το σοβαρό του χαρακτήρα του, ήταν απ’τα στοιχεία που τον διέκριναν χωρίς να βάλει παίχτες πάνω απ’ την ομάδα. Έθεσε εξ αρχής τους κανόνες του. Για αυτό και πήρε ξεχωριστή θέση για πάντα στις καρδιές μας!
Καλή συνέχεια Professor! Και που ξέρεις, κάποια στιγμή ίσως να βρεθείς ξανά εδώ!
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ;
- Κάνε like στην Επίσκυρο στο Facebook
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο Instagram
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο Twitter
- Κάνε εγγραφή στο κανάλι της Επίσκυρου στο YouTube
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο TikTok