Στα διοικητικά… μπερδεμένα Κύθηρα, ο Ανάργυρος Σοφίος, του Αστέρα Κυθήρων, μας παρουσιάζει την ψυχοσύνθεση του τοπικού ποδοσφαίρου!
Τα Κύθηρα είναι η πιο ιδιαίτερη γεωγραφική περίπτωση της Ελλάδας. Εντάξει, σίγουρα υπάρχει το Καστελόριζο, όμως ακόμη και εκεί τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα. Τα Κύθηρα ανήκουν στην Περιφέρεια Αττικής, βρίσκονται μερικά ναυτικά μίλια από τις Λακωνικές ακτές, και ταυτόχρονα συμπληρώνουν το “παζλ” των Επτανήσων, παρά το ότι δεν ταξινομούνται εντός του Ιονίου Πελάγους. Αυτή η γενική διοικητική σύγχυση, μήπως έχει αποπροσανατολίσει τον κυθήριο αθλητισμό; Οι αθλητές του νησιού είναι αποκομμένοι από την υπόλοιπη χώρα, διοργανώνοντας αναμεταξύ τους ανεπίσημες τοπικές διοργανώσεις. Περισσότερες λεπτομέρειες για αυτήν την άκρως παράδοξη για τα δεδομένα του 2024 συνθήκη, μας έδωσε ο Ανάργυρος Σοφίος, αρχηγός και ιδρυτικό μέλος του Αστέρα Κυθήρων, μιας εκ των πέντε ομάδων του νησιού.
Ποιος είναι ο ρόλος σας στην ομάδα;
«Λοιπόν, εγώ είμαι ο Ανάργυρος Σοφίος. Είμαι από τα Κύθηρα, μεγάλωσα στα Κύθηρα. Η ομάδα που έχουμε φτιάξει, της οποίας είμαι και αρχηγός χωρίς αυτό να έχει σημασία, λέγεται Αστέρας Κυθήρων. Δημιουργήθηκε το 2015 και παίρνουμε μέρος στο τοπικό πρωτάθλημα των Κυθήρων, το οποία βέβαια ασφαλώς είναι άτυπο-ανεπίσημο. Το αποκαλούμε Παγκυθηριακό Πρωτάθλημα.
Αυτό που μπορώ να πω είναι πως ο αθλητισμός στα Κύθηρα έχει μείνει πολύ πίσω. Η αλήθεια είναι ότι τώρα ξεκινήσαμε εμείς ως νεότερη γενιά τις προσπάθειες για να δημιουργήσουμε κάτι καλύτερο για τις επόμενες, να ενταχθούν κάπου. Έτσι φτιάξαμε αυτόν τον σύλλογο που πλέον διοργανώνει το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου αλλά και άλλες δραστηριότητες-αθλήματα. Ασφαλώς μπαίνουμε σιγά σιγά στη διαδικασία να δούμε πως τα παιδιά από τα Κύθηρα μπορούμε να τα βγάλουμε και εκτός Κυθήρων, με μια ομάδα που θα τους προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες από όσες δεν είχαμε εμείς όταν ήμασταν στην ηλικία τους.»
Το γεωγραφικό μπέρδεμα των Κυθήρων έχει μπερδέψει και αγωνιστικά το νησί σχετικά με το που πρέπει να ανήκει;
«Όχι δεν νομίζω πως έχει μπερδέψει αυτό το νησί μας. Θεωρώ πως αρχικά είναι θέμα βούλησης. Ίσως δεν έχουν γίνει οι σωστές προσπάθειες μέχρι τώρα για να ανέβει το ποδόσφαιρο στα Κύθηρα. Έστω το ποδόσφαιρο (που είναι το πιο δημοφιλές) γιατί δεν έχει ανέβει και κανένα άλλο άθλημα. Είμαστε πολύ κοντά στην Πελοπόννησο, όμως δεν ανήκουμε στην Πελοπόννησο. Ανήκουμε στην Περιφέρεια Αττικής. Παράλληλα, είμαστε ένα από τα Επτάνησα αλλά το κοντινότερο νησί των Επτανήσων σε εμάς, είναι πάρα πολύ μακρυά από εδώ. Είμαστε πιο κοντά στην Κρήτη για παράδειγμα. Αυτά είναι τα διοικητικά ζητήματα. Εμείς πήραμε βούλα από το Πρωτοδικείο Πειραιά, οπότε σαφώς ανήκουμε διοικητικά στην Αττική.
Τώρα από εκεί και πέρα ο προσανατολισμός δεν είναι ότι έχει χαθεί, απλά οι παλαιότεροι δεν ξέρανε πως να το πάνε ένα βήμα παρακάτω. Όπως και εμείς που τώρα έχουμε αρχίσει και το ψάχνουμε περισσότερο. Προσπαθούμε να δούμε τι γίνεται με την Περιφέρεια, μιλάμε με το Υπουργείο μήπως ενταχθούμε σε κάποιο πρόγραμμα ή σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα. Μιλάμε με τους ανθρώπους αυτούς ώστε να μας καθοδηγήσουν και αυτοί. Σίγουρα, θεωρώ πως θα ήταν αρκετά εύκολο να μπούμε σε κάποιο πρωτάθλημα της Πελοποννήσου, όπως της ΕΠΣ Λακωνίας για παράδειγμα.
Απλά, το πρόβλημα στα Κύθηρα δεν είναι μόνο πως θα φτάσουμε στο σημείο της συμμετοχής, αλλά και πως θα φεύγουμε από τα Κύθηρα από θέμα οικονομικό. Για παράδειγμα, εμείς για να πάμε ως μια ομάδα παιδιών να παίξουμε εκτός Κυθήρων έχουμε πολλά έξοδα πέραν των ακτοπλοϊκών. Έχουμε έξοδα μετακίνησης (λεωφορεία) και έξοδα διανυκτέρευσης (ξενοδοχεία). Όλο αυτό σίγουρα σίγουρα δεν έχει κάτι οργανωμένο να μας υποστηρίξει.»
Υπάρχει όμως η θέληση ώστε να φτάσουν κάποια στιγμή τα Κύθηρα σε αυτό το σημείο;
«Υπάρχει 100% θέληση. Η γενιά που έχουμε αναλάβει τώρα τον σύλλογο και το πρωτάθλημα είμαστε πάρα πολύ τυχεροί γιατί χρωστάμε πάρα πολλά σε έναν προπονητή, Πέτρος Γαλανάκης το όνομα του, όμως δυστυχώς έχει απόβιωσει. Αυτός μας μύησε στο ποδόσφαιρο. Ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε στα Κύθηρα, αγαπούσε τα Κύθηρα και είχε δίπλωμα προπονητή επιπέδου Α’ Εθνικής. Δηλαδή, σκεφτείτε είχε πάρει το πτυχίο του στη Βραζιλία.
Υπάρχουν κάποια παιδιά που είναι μικρότεροι μου ηλικιακά και αν τους δεις θα πεις “αυτοί ξέρουν μπάλα”. Φαίνεται ότι έχουν μυηθεί στο ποδόσφαιρο, έχουν ποδοσφαιρική παιδεία, έχουν αθλητική παιδεία. Αυτές λοιπόν τις περγαμηνές, περισσότερο οι νεότεροι αλλά ακόμη και εμείς οι λιγό μεγαλύτεροι, τις πήραμε από αυτόν τον άνθρωπο. Τη θέληση δηλαδή να προχωρήσουμε περισσότερο επειδή πλέον συνειδητοποιήσαμε ότι αυτό μας έλειπε!
Έχουμε μεγαλώσει πλέον. Εγώ είμαι 31 ετών και 15 χρόνια από όταν ήμουν πιτσιρικάς παρατηρώ ότι όσα έλειπαν από εμένα ως παιδί στο αθλητικό κομμάτι, συνεχίζουν να λείπουν από το νησί και στους σημερινούς εφήβους! Οπότε έχουμε την ανάγκη να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Σίγουρα έχουμε πολλή όρεξη και πιστεύω πως κάπως θα την βρούμε την άκρη.»
Ποια ήταν η αφορμή για την ίδρυση του πρωταθλήματος;
«Αρχικά, θα σου πω πως τα Κύθηρα έχουν ένα ιστορικό παρελθόν στο ποδόσφαιρο. Και αυτό φαίνεται περισσότερο από τα γήπεδα που έχουμε στο νησί. Παλιότερα μάλιστα υπήρχε πρωτάθλημα χωριών. Κάθε χωριό είχε την ομάδα του και συμμετείχε στο πρωτάθλημα. Πλέον, λόγω του πληθυσμού δεν βγάζει κάθε χωριό ομάδα οπότε οι ομάδες τώρα είναι μικτές.
Η πρόσφατη έκδοση του πρωταθλήματος ξεκίνησε το 2012 και κράτησε για μερικά χρόνια. Νομίζω μέχρι το 2016/17. Κάτι που ήταν φυσική απόρροια γιατί μιλάμε για μία ανεπίσημη διοργάνωση. Φέτος (2023/24) ξεκίνησε ξανά. Είχαμε 5 ομάδες των 18 ατόμων, κάτι που σημαίνει ότι είχαμε αρκετούς αθλητές. Δηλαδή παρά τον μικρό πληθυσμό στο νησί τον χειμώνα, μπορέσαμε και φτιάξαμε ένα πρωτάθλημα με μεγάλη συμμετοχή. Άρα θεωρώ ότι ιστορικά το ποδόσφαιρο προσέλκυε και προσελκύει τους ανθρώπους του νησιού. Το πρωτάθλημα ήταν πολύ οργανωμένο, έχοντας και διαιτησία η οποία ήταν τελείως ανεξάρτητη, χωρίς κάποια σχέση με τις ομάδες. Υπήρχαν δηλαδή τέσσερις άνθρωποι που είχαν αναλάβει τον ρόλο να διαιτητεύουν χωρίς να έχουν το δικαίωμα να παίζουν ως παίκτες, ακριβώς για να μην υπάρχουν προστριβές.
Όλοι μείναμε ευχαριστημένοι από την φετινή έκδοση του πρωταθλήματος και όλοι ανυπομονούμε για τη νέα σεζόν. Σιγά σιγά προσπαθούμε να βάλουμε το λιθαράκι για να φτιάξουμε τις συνθήκες ώστε τουλάχιστον τα νεότερα παιδιά να βγουν από τα σύνορα του νησιού. Έστω σε κάποια τουρνουά με συμμετοχή από άλλες γεωγραφικές περιοχές και μετά να δούμε πως μπορούμε να το εξελίξουμε. Μόνο αν υπάρχουν μεγαλύτεροι στόχοι μπορείς να μυηθείς σωστά στο ποδόσφαιρο. Υπάρχει προπονητής στο νησί και γίνονται κανονικά προπονήσεις σε αυτό εδώ το γήπεδο, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.»
Θα θέλατε να μας πείτε μερικά λόγια για το γήπεδο που μας φιλοξενεί σήμερα;
«Αυτό το γήπεδο εδώ, είναι καθαρά δωρεές και προσωπική δουλειά συγκεκριμένων ανθρώπων. Ονομάζεται “Παναγιώτης Σπυρίδωνος Ιερέως Μάγειρος”. Είναι ένας Κυθήριος που εγκαταστάθηκε στην Αυστραλία, εξού και η σημαία της Αυστραλίας. Σε αυτό το οικόπεδο υπάρχουν και γήπεδα μπάσκετ και βόλλεϋ. Μάλιστα στο βόλλεϋ έχουμε και ομάδα κορασίδων και το κυνηγάμε ακόμη περισσότερο σε σχέση με το ποδόσφαιρο το να ενταχθούμε σε ένα μεγαλύτερο πρωτάθλημα εκτός νησιού. Αυτό εδώ το οικόπεδο ήταν της Παναγίας Κοντελέτου.
Ο πατήρ Παναγιώτης, ο εφημέριος Λιβαδίου είναι γνωστός ποδοσφαιρόφιλος και μέχρι πρότινος έπαιζε ποδόσφαιρο με τα ράσα! Πήρε λοιπόν την απόφαση μαζί με την επιτροπή της εκκλησίας να παραχωρήσουν αυτόν εδώ τον χώρο για να φτιαχτεί ένα γήπεδο. Ο ομογενής Παναγιώτης Μάγειρος δαπάνησε περίπου 320 με 360 χιλιάδες ευρώ για να φτιαχτεί το γήπεδο. Άρα για αυτό λέμε ότι αυτό το γήπεδο έχει ιστορικό χρώμα. Έχει τον χαρακτήρα της ανιδιοτελούς προσφοράς! Από προσωπικές πρωτοβουλίες φτιάχτηκε ένα γήπεδο “διαμάντι”.
Όλοι οι αγώνες παίζονται εδώ, οπότε επιβαρύνεται το φυσικό χόρτο. Ευελπιστούμε ότι σύντομα θα έχουμε νέα γήπεδα με πλαστικό τάπητα και έτσι θα διαχειριζόμαστε καλύτερα το παρόν γήπεδο. Το θεωρώ μεγάλη πολυτέλεια αν και πολλοί ντόπιοι διαφωνούν με το γεγονός ότι το γήπεδο έχει φυσικό χορτάρι. Το να γεμίζει κάθε σαββατοκύριακο ο χώρος με διακόσια άτομα που έρχονται να παρακολουθήσουν τους αγώνες μας το θεωρώ ενθουσιώδες. Αυτός ήταν ο στίχος μας εξαρχής. Εμείς απλά παίζουμε μπάλα επειδή μας αρέσει! Θέλουμε όμως να φτιάξουμε ένα event, μια διοργάνωση που θα φέρνει κόσμο στο γήπεδο. Θα μαζεύει τις οικογένειες των Κυθήρων εδώ. Δεν είχε σημασία το ποιος θα κατακτήσει το τρόπαιο, όσο το να έρθει ο κόσμος να δει ποδόσφαιρο. Αγκάλιασε την προσπάθεια η τοπική επιχειρηματικότητα, κυρίως του Λιβαδίου. Τις ημέρες των αγώνων υπήρχαν άνθρωποι που έψηναν και προσέφεραν δωρεάν σουβλάκια στους θεατές, δωρεάν αναψυκτικά και νερά. Υπάρχει το αίσθημα της ανιδιοτελούς προσφοράς και αυτό είναι το καλύτερο στοιχείο όλων. Κάθε ομάδα έχει φανέλες. Δεν παίζουμε με… σαλιάρες. Έχουμε χορηγούς από τοπικά καταστήματα και επιχειρήσεις που θέλουν να μας βοηθήσουν. Ακόμη ένα δείγμα προσφοράς.»
Πόσο διαρκεί το πρωτάθλημα;
«Πέρσι ξεκινήσαμε τον Φεβρουάριο και τελειώσαμε τέλη Μαΐου. Ήμασταν πέντε ομάδες και παίξαμε δέκα αγωνιστικές. Το πρωτάθλημα το κατέκτησε η παλιότερη ομάδα του νησιού με το όνομα “Μπεκατσιακός”. Εμείς βγήκαμε δεύτεροι. Τώρα έχουν ξεκινήσει οι συζητήσεις για την επόμενη χρονιά. Συζητήσεις για μεταγραφές και προσθαφαιρέσεις και ένα έντονο τοπικό ενδιαφέρον χωρίς να υπάρχουν τα οικονομικά στη μέση, κάτι που είναι πολύ όμορφο.»
Πως ιδρύθηκε η ομάδα;
«Εγώ επέστρεψα στο νησί περίπου το 2014/15. Τότε υπήρχε ένα πρωτάθλημα με περίπου 10 ομάδες. Υπήρχαν δύο ομάδες που διαλύθηκαν, με ονόματα Αετός και “1.5 Τόνος”. Τότε εγώ και κάποια άλλα παιδιά πήραμε την πρωτοβουλία να ιδρύσουμε μια νέα ομάδα, τον Αστέρα Κυθήρων. Φτιάξαμε ένα πολύ δυνατό σύνολο. Πήραμε τρία σερί πρωταθλήματα. Νομίζω δεν είχαμε χάσει ούτε παιχνίδι για τρία χρονια.
Σε αυτό συνέβαλε η παρουσία του προπονητή που προανέφερα. Κάναμε δύο προπονήσεις την εβδομάδα και με αυτόν τον τρόπο συγκεντρώναμε τα χρήματα για να τον πληρώσουμε έστω και με μηδαμινή ανταμοιβή για όσα προσέφερε. Αν και θεωρώ ότι και συνολικά από την κοινωνία των Κυθήρων δεν πήρε ποτέ την ηθική ανταμοιβή που του αντιστοιχούσε. Άξιζε πολλά περισσότερα αυτός ο άνθρωπος γιατί μας μύησε στο ποδόσφαιρο. Κάπως έτσι ο Αστέρας πήρε τη φήμη του συμπαγούς συνόλου.
Φέτος βέβαια ήμασταν μια πολύ ανανεωμένη εκδοχή. Φυσικό και αναμενόμενο βέβαια γιατί είχαν μεσολαβήσει εφτά χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα. Θεωρώ ότι τα πήγαμε πολύ καλά. Ήμασταν πρώτοι μέχρι την τελευταία αγωνιστική όταν και χάσαμε από την ομάδα που τερμάτισε πέμπτη, χωρίς αυτό να έχει καμία απολύτως σημασία. Εδώ βέβαια φαίνεται και ο ισχυρός ανταγωνισμός. Όλοι κέρδιζαν και έχαναν από όλους.
Η επιλογή των χρωμάτων έγινε επειδή ήταν τα μόνα που… περίσσευαν τότε! Υπήρχε το μπλε, το κόκκινο, το μαύρο. Και έτσι επιλέξαμε το λαχανί. Τότε δεν σήμαινε κάτι… Τώρα σημαίνει!
Θέλουμε να σας προσκαλέσουμε την επόμενη σεζόν να έρθετε ξανά στο νησί μας όταν θα υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις για να δείτε με τα μάτια σας το πάθος που διακατέχει όλα τα παιδιά για το ποδόσφαιρο. Είναι σημαντικό να αναδείξουμε με κάθε τρόπο την αγάπη που έχουμε για τον αθλητισμό! Να φτιάξουμε καλύτερες υποδομές για πιο σταθερή ενασχόληση των νέων γενιών με τον αθλητισμό στα Κύθηρα.»
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ;
- Κάνε like στην Επίσκυρο στο Facebook
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο Instagram
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο Twitter
- Κάνε εγγραφή στο κανάλι της Επίσκυρου στο YouTube
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο TikTok