Γιώργος Τόμπρος: Ένας βουρλισμένα ρομαντικός φίλαθλος!

Γιώργος Τόμπρος: Ένας βουρλισμένα ρομαντικός φίλαθλος!

Ο Γιώργος Τόμπρος αγάπησε από παιδί τον ΑΟ Κέρκυρα, έγινε πιστός ακόλουθος και συλλέκτης εμφανίσεων, ανεξαρτήτως υλικού και άυλου κόστους!

Η επικοινωνία μας με ανθρώπους που βάζουν το πάθος τους για τον αθλητισμό σε περίοπτη θέση στη ζωή τους είναι πάντα μοναδική. Όταν ως παιδιά βλέπαμε κάποιους “τρελούς” να πανηγυρίζουν νίκες του ΑΟ Κέρκυρα στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο και θαυμάζαμε το πάθος τους, δεν φανταζόμασταν ότι 13 χρόνια μετά θα συνομιλούσαμε μαζί τους! Με μεγάλη χαρά επικοινωνήσαμε με τον Γιώργο, μα κυρίως με μεγάλη περιέργεια για την ιδιαίτερη συλλογή φανελών!

Ποιος είναι ο Γιώργος Τόμπρος και ποια η σχέση του με τον ΑΟ Κέρκυρα;

Γεννήθηκα το 1983 στην Αθήνα και το 1994 μετακομίσαμε στην Κέρκυρα όπου είναι και ο τόπος καταγωγής του πατέρα μου. Ο πατέρας μου Μάριος Τόμπρος αγωνιζόταν ως δεξί εξτρέμ στον ΑΟ ΚΕΡΚΥΡΑ όταν ακόμα είχε την αρχική του μορφή ως Κερκυραϊκός Αθλητικός Όμιλος , πριν την δεύτερη συγχώνευση του 1968 που έδωσε και την τελική ονομασία της ομάδας σε Αθλητικός Όμιλος ΚΕΡΚΥΡΑ. Το μικρόβιο λοιπόν της ομάδας και του γηπέδου μπήκε από νωρίς όταν ήμουν ακόμα Έκτη Δημοτικού και η ομάδα έπαιζε στην τότε Δ’ Εθνική Κατηγορία.

Πως προέκυψε η έμπνευση του ονόματος “Vourligans”;

Η έμπνευση προήλθε το θρυλικό καλοκαίρι του 2004 κατά την διάρκεια του Euro από τους Roligans, τους φιλήσυχους οπαδούς της Εθνικής Δανίας. Από αυτούς λοιπόν σκαρφίστηκα το Vourligans και έκανα την πρόταση να ονομαστούν οι φίλαθλοι μας Vourligans. Αρχικά διέδωσα την ιδέα του ονόματος μέσω του forum που διατηρούσαμε τότε οι φίλοι του ΑΟ ΚΕΡΚΥΡΑ και τους παρουσίασα για σήμα μας τον γνωστό σε όλους μας βουρλισμένο. Το λευκό ανθρωπάκι με τον ζουρλομανδύα.

Δεν υπήρχε ο κίνδυνος το όνομα να παραπέμψει σε στοιχεία βίας λόγω του δεύτερου συνθετικού του;

Γνωρίζοντας τι σωστά παιδιά είχε ο Σύνδεσμος μας, όχι, δεν το σκέφτηκα καν. Η προέλευση της λέξης είναι ξεκάθαρα ένα μείγμα από το Vourlismenos (τρελός στα κερκυραϊκά) και το Hooligans αλλά με την διαφορά πως ο Σύνδεσμος μας ήταν υπέρ της αγάπης προς την ομάδα δίχως όμως εκδηλώσεις βίας. Όπως ακριβώς δηλαδή και οι Roligans της Εθνικής Δανίας.

Πόσα άτομα αποτελούσαν τον πρώτο σύνδεσμο της ομάδας;

Ο πρώτος επίσημος Σύνδεσμος την ομάδας (ΣΦΑΟΚ) ήταν στεγασμένος από το 2001 έως το μαύρο καλοκαίρι του 2013 στη Μητροπολίτου Μεθοδίου. Το 2006 ο Σύνδεσμος άρχισε να χρησιμοποιεί το νέο όνομα και σήμα. Είχε εγγεγραμμένα μέλη περισσότερα από 300 και στο ενεργητικό του πολλές μαζικές εκδρομές εκτός έδρας.

Υπήρχε κάποιο άλλο γκρουπ φιλάθλων πριν από εσάς που να υποστήριζε αποκλειστικά τον ΑΟΚ;

Άλλο γκρουπ ανεξάρτητο δεν υπήρχε όμως υπήρχαν «παραρτήματα» των Vourligans σε Αθήνα, σε Θεσσαλονίκη καθώς και στη Βόρεια Κέρκυρα το οποίο μάλιστα ήταν και στεγασμένο. Ο «πυρήνας» της Αθήνας μάλιστα, στον οποίο ήμουν μέλος εξαρχής, οργάνωσε πολύ δυνατές παρουσίες σε εκτός έδρας αγώνες, εντός κι εκτός Αττικής.

Τι ακριβώς συνέβη το 2013 και γιατί επιλέξατε να μην ακολουθήσετε την ομάδα με το νέο ΑΦΜ;

Το καλοκαίρι του 2013 ήρθαμε σε μετωπική σύγκρουση με την τότε διοίκηση της ΠΑΕ ΑΟ ΚΕΡΚΥΡΑ για την απόφαση της να χρησιμοποιήσει το ΑΦΜ της νεοφώτιστης ΠΑΕ ΚΑΣΣΙΟΠΗ και να γίνει αλλαγή στο σήμα της ομάδας. Μετά από επεισοδιακές καταστάσεις που συνέβησαν σε Γενικές Συνελεύσεις της ομάδας κι αφού επήλθε οριστική ρήξη με την ΠΑΕ αποφασίσαμε και κλείσαμε οριστικά τους συνδέσμους στο νησί και ανακοινώσαμε πως θα απέχουμε από το γήπεδο. Κάποιοι ελάχιστοι ακολούθησαν τη νέα ΠΑΕ αλλά όλοι οι υπόλοιποι Vourligans από Κέρκυρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Βόρεια Κέρκυρα ξεκινήσαμε το ίδιο κιόλας καλοκαίρι τις διαδικασίες δημιουργίας του επίσημου Σωματείου των Vourligans ως συνέχεια του ΣΦΑΟΚ. Στις 22 Αυγούστου 2013 συντάξαμε το καταστατικό του Σωματείου και στις 7 Οκτωβρίου 2013 το Ειρηνοδικείο Κέρκυρας μας αναγνώρισε.

Δέκα χρόνια μετά, νοιώθετε δικαιωμένοι;

Εξαρχής η αποχή μας από τα γήπεδα είχε έναν και μοναδικό στόχο. Την απελευθέρωση του Ερασιτέχνη ΑΟ ΚΕΡΚΥΡΑ από αυτούς που δε τον σεβάστηκαν και στον βωμό του χρήματος τον διέλυσαν, και η κάθοδος της ομάδας ξανά στα τοπικά πρωταθλήματα της ΕΠΣ Κέρκυρας. Ο στόχος επετεύχθη και τον Σεπτέμβρη του 2020, δηλαδή μετά από 7 χρόνια και 5 μήνες ξαναείδαμε την αγαπημένη μας ομάδα να αγωνίζεται. Δικαίωση στο 100% λοιπόν.

Η σύσταση ενός ανανεωμένου ΑΟΚ που ξεκίνησε από τα τοπικά πρωταθλήματα καλύπτει τις προσδοκίες σας ή είναι απλά το πρώτο βήμα ενός μεγαλύτερου οράματος;

Σίγουρα οι προσδοκίες μας ξεπερνούν τα όρια των τοπικών πρωταθλημάτων γιατί μιλάμε για τη λαοφιλέστερη ομάδα του νησιού με 55 χρόνια ιστορία, πολλές επιτυχίες και ιστορικές νίκες αλλά έχουμε υπομονή και επιμονή. Επιστρέψαμε στα γήπεδα εν μέσω πανδημίας μέσα σε μια εντελώς ρευστή κατάσταση. Ξέρουμε όμως πως αργά ή γρήγορα η ομάδα θα ξαναπάει στις Εθνικές Κατηγορίες. Άλλωστε μόνο μια άνοδος μας χωρίζει από το Περιφερειακό Πρωτάθλημα πλέον.

Σε πολύ κόσμο έχουν μείνει αλησμόνητες εκείνες οι εκδρομές στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο το 2010. Πώς βιώσατε εκείνη την άτυπη μετακόμιση τόσα χιλιόμετρα μακριά από τη φυσική σας έδρα;

Δυστυχώς στο νησί μας το γηπεδικό πρόβλημα είναι κάτι διαχρονικό. Η ομάδα αγωνίστηκε στην Α’ Εθνική Κατηγορία για πρώτη φορά το 2004 και 20 χρόνια μετά το γήπεδο είναι σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Το 2010 δώσαμε τους πρώτους 5 εντός έδρας μας αγώνες στην Πάτρα. Πρακτικά 7 ώρες ταξίδι μακριά από την Κέρκυρα. Εγώ ήμουν από τους τυχερούς και ταξίδευα μόνο δυόμιση ώρες από την Αθήνα για να δω την ομάδα μας. Η ομάδα έκανε τότε υπερπροσπάθεια και στους 5 αγώνες είχε δύο νίκες δύο ισοπαλίες και μια ήττα.

Υπάρχει κάποιο παιχνίδι (είτε εντός είτε εκτός έδρας) που να ξεχωρίζει ως ανάμνηση για κάποιον συγκεκριμένο λόγο;

Να ξεχωρίσω έναν αγώνα μου είναι σχεδόν αδύνατο αλλά θα αναφέρω όσο το δυνατόν λιγότερους που μου έχουν μείνει χαραγμένοι στη μνήμη. 17/10/2004 Ιωνικός-ΑΟ Κέρκυρα 0-0 είναι ο πρώτος αγώνας που παρακολούθησα τον ΑΟ Κέρκυρα στην Α’ Εθνική μαζί με άλλους 200 περίπου κερκυραίους στο πέταλο. 17/12/2006 ΑΟ Κέρκυρα-Παναθηναϊκός 2-0 σε ένα κατάμεστο ΕΑΚ και με την ομάδα να αποδίδει διαστημικό ποδόσφαιρο εκείνο το απόγευμα. Σίγουρα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου όλες οι εκδρομές που έκανα με κολλητούς φίλους κερκυραίους από την Αθήνα προς Βόλο, Λάρισα, Ξάνθη, Τρίπολη, Πάτρα, Λιβαδειά, Θεσσαλονίκη, όλες είχαν τις δυσκολίες τους.

Εκτός από όλα τα παραπάνω, είστε και συλλέκτης με σπουδαία ποδοσφαιρικά κειμήλια στην κατοχή σας. Πώς ξεκίνησε αυτή η αγάπη;

Νομίζω πως το έναυσμα για αυτήν τη συλλογή εμφανίσεων από παίχτες του ΑΟ Κέρκυρα ήταν η αποχή που ξεκινήσαμε το 2013. Μάλλον ήθελα κάτι να με κάνει να νιώθω πως η ομάδα είναι ακόμα ζωντανή. Η προσπάθεια αυτή εντάθηκε το 2020 όταν κατάλαβα (δυστυχώς για τον τραπεζικό μου λογαριασμό) πως υπάρχουν groups και sites στα οποία θα μπορούσα να βρω τέτοιες φανέλες από το παρελθόν της ομάδας. Πλέον η συλλογή μου αριθμεί σχεδόν 40 φανέλες με συνολικό κόστος τετραψήφιο αλλά αυτό μην το πείτε στην γυναίκα μου!

Υπάρχει κάποια φανέλα που ξεχωρίζει στα μάτια σας και αν ναι, γιατί;

Θα ήταν άδικο να διαλέξω μόνο μια. Μου έχει στείλει ο Στράτος Γκαρόζης τη φανέλα που φορούσε όταν έβαλε το πρώτο γκολ του ΑΟ Κέρκυρα στην Α’ Εθνική στο 1-1 με τον ΟΦΗ (2/10/2004) και τον υπερευχαριστώ όπως και όλους τους πρώην παίχτες μας που ανταποκρίθηκαν και μου έστειλαν φανέλα τους. Έχω βρει κι έχω αγοράσει cult φανέλα με τρομερό σχέδιο που φορούσε ο Jude Vandelannoite το 2001, παίχτης πολύ αγαπητός στο νησί. Έχω βρει φανέλα του μεγάλου Ιεροκλή Στολτίδη από το 2010. Έχω και φανέλα του 2000 που αγοράστηκε από το μακρινό Jacksonville της Florida μέσω eBay και πέρασε τον Ατλαντικό για να μπει στην συλλογή. Και φυσικά υπάρχει και η παλαιότερη φανέλα της συλλογής που είναι από το μακρινό 1990, την οποία φορούσε ο νυν προπονητής της ομάδας Γιάννης Χονδρογιάννης.

Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να ξεκινήσει να μαζεύει φανέλες μιας ομάδας που δεν είναι τόσο… εμπορική;

Δυστυχώς ήταν τρομερά δύσκολο. Οι λόγοι πολλοί. Στην Κέρκυρα οι παίχτες δεν άλλαζαν φανέλα σε κάθε αγωνιστική. Χρεωνόντουσαν από 3-4 φανέλες εξαρχής και με αυτές έβγαζαν τη σεζόν άρα ξεκινάμε με το γεγονός πως εκεί έξω δε κυκλοφορούν τόσες πολλές φανέλες. Επίσης όταν δεν ψάχνεις για φετινές φανέλες αλλά για εμφανίσεις που φορέθηκαν 10-15 χρόνια πριν αυτό είναι επίσης ένα μείον. Δυστυχώς οι παίχτες σπάνια κρατάνε φανέλες τους. Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης από τις 40 φανέλες το 1/3 μόνο βρέθηκε φυλαγμένο από παίχτες και τα υπόλοιπα 2/3 ήταν σε χέρια άσχετων που τις πουλούσαν.

Η συλλογή θεωρείται στα μάτια σας ολοκληρωμένη ή λείπει οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο κομμάτι του παζλ;

Στόχος μου όταν ξεκίνησα τη συλλογή ήταν αν μπορέσω να καταφέρω να βρω όλες τις φανέλες που φόρεσε ο ΑΟ Κέρκυρα από το 2000 και μετά, γνωρίζοντας πως πριν το 2000 θα ήταν πολύ δύσκολο να βρεθούν. Αυτή την στιγμή προσπαθώ να βρω 4 φανέλες που θα κλείσουν την περίοδο 2000-2013. Το παλεύω με αγγελίες, με ερωτήσεις σε συνοπαδούς και πρώην παίχτες, ελπίζω κάποια στιγμή να βρεθούν προς αγορά.

Σκέφτεστε να εκθέσετε τη συλλογή σας κάπου ώστε να έχει πρόσβαση ο κερκυραϊκός λαός αλλά και γενικότερα οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι;

Το ιδανικό σενάριο ναι, είναι αυτό. Να βρεθεί κάποια στιγμή ένας χώρος που θα είναι επισκέψιμος από όλους τους φιλάθλους της ομάδας αλλά και από επισκέπτες του νησιού κι εκεί να εκτεθεί ολόκληρη η συλλογή. Έχω ενημερώσει ήδη παράγοντες της ομάδας κι ελπίζω πως στο απώτερο μέλλον θα δούμε ένα μικρό Μουσείο αφιερωμένο στον ΑΟ Κέρκυρα.

Έχετε κάποια ευχή για την ομάδα που θα θέλατε να μοιραστείτε με τον κόσμο;

Νομίζω πως αφού η πρώτη μου ευχή για επάνοδο της ομάδας στα γήπεδα ήδη πραγματοποιήθηκε μπορώ να κάνω και μια δεύτερη. Εύχομαι η ομάδα μας να χτίσει γερές βάσεις και τα επόμενα χρόνια να ξαναμπεί στις Εθνικές Κατηγορίες. Μπορεί πλέον να μεγαλώσαμε αλλά νιώθουμε πάντα νέοι για να ακολουθήσουμε την αγαπημένη μας ομάδα σε εκδρομές εκτός έδρας ανά την Ελλάδα.

ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ;

Related posts

Κωνσταντίνος Μιχάλης: «Θα κατεβαίναμε ανεξαρτήτως κλήρωσης, γιατί είμαστε περήφανοι»

Ν. Καρβελέας: «Στο καράβι της Κηφισιάς και στις κορυφές και στο τοπικό»

Πρώτη συνέντευξη-παρουσίαση της Επισκύρου