Ο Σέρβος προπονητής που αγάπησε την Ελλάδα και αγαπήθηκε όσο λίγοι, σε Ηρακλή και Παναθηναϊκό.
Ο Ιβάν γεννήθηκε στη Δοζνίτσα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, το 1962. Σε ηλικία 27 ετών, έπειτα από 9 χρόνια σε ομάδες της πατρίδας του, αποφάσισε να περάσει τα σύνορα για πρώτη φορά στην καριέρα του, για λογαριασμό ενός ελληνικού συλλόγου. Το όνομα αυτού; Ηρακλής Θεσσαλονίκης!
Στον Ηρακλή έμελλε να μείνει έως το τέλος της ποδοσφαιρικής του πορείας ως παίκτης, και να μπει στο “πάνθεον” της ιστορίας του. Τα 52 τέρματα στις 271 συμμετοχές του, από το 1989 έως το 1999, τον τοποθέτησαν στη δεύτερη θέση του πίνακα των αλλοεθνών σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία του “Γηραιού”, πίσω από τον Κύπριο Μιχάλη Κωνσταντίνου.
Με την ομάδα της Θεσσαλονίκης δεν τον συνδέει μόνο η δεκαετή θητεία ως ποδοσφαιριστής, αλλά και οι συνολικά 41 παρουσίες στον πάγκο της, σε τρία επιμέρους διαστήματα από το 2002 έως το 2008.
Μπορεί το πέρασμα του από τον Ηρακλή ως προπονητής να μην ήταν ιδιαίτερα επιτυχές, όμως στον επόμενο σταθμό, τον ΑΠΟΕΛ στην Κύπρο, έγινε γνωστός παγκοσμίως για την πορεία του συλλόγου μέχρι τους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ!
Η “πράσινη” θητεία
Η εν λόγω θητεία ήταν το μεγάλο προσόν στο βιογραφικό του, το οποίο τον οδήγησε το 2021 στις πύλες του Παναθηναϊκού. Η πρώτη του σεζόν προπονώντας τους “πράσινους”, έφερε αγωνιστική ανάκαμψη στο ποδοσφαιρικό τμήμα και ένα τρόπαιο μετά από καιρό.
Το Κύπελλο “άνοιξε την όρεξη” στον οργανισμό του “τριφυλλιού”. Με στοχευμένες κινήσεις στη μεταγραφική περίοδο, σε συνδυασμό με την παραμονή του περσινού κορμού και με την ίδια τακτική αγωνιστική προσέγγιση, ο Παναθηναϊκός υπό τις οδηγίες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς “φιγουράρει” στην πρώτη θέση της βαθμολογίας του ελληνικού πρωταθλήματος, έπειτα από 7 αγώνες, χωρίς την παραμικρή απώλεια βαθμών!
Ανεξαρτήτως της τελικής έκβασης της φετινής σεζόν, ο Σέρβος κόουτς έχει “εισχωρήσει” στα βιβλία της ιστορίας ακόμα μίας ελληνικής ομάδας. Κάτι που θα μπορούσε να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα πως πράγματι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς διαθέτει “ελληνική” καρδιά.
Ως προπονητής παραμένει εξίσου σκεπτικός, όπως ήταν και ως ποδοσφαιριστής.
Η “ήρεμη δύναμη”!