Το σλόγκαν “κάτι παραπάνω από μία ομάδα” ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του Παναιτωλικού. Οι αμέτρητες διαχρονικές πρωτοβουλίες, όπως τα δώρα στο “Σπίτι της Βεργίνας” ή οι δράσεις κατά της έμφυλης βίας πιο πρόσφατα, επιβεβαιώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό.
Κάτι πιθανώς άγνωστο για αρκετούς αναγνώστες είναι τα νυχτερινά σχολεία του Παναιτωλικού, που λειτούργησαν στο Αγρίνιο από τον Οκτώβρη του 1926 έως τον Ιούνη του 1983. Σε αυτά τα 57 χρόνια λειτουργίας, πάνω από 5.000 νέοι φοίτησαν και μορφώθηκαν σε αυτούς τους εκπαιδευτικούς χώρους.
Το “μότο” των ιδρυτών ήταν “πρώτα η Νυχτερινή Σχολή και μετά όλα τα άλλα”, όπως και έγινε. Όλη η πόλη του Αγρινίου (πολίτες, εκκλησία κλπ) υποστήριξε αυτό το εγχείρημα, με την “αιχμή του δόρατος” να αποτελούν οι αδερφοί Παπαστράτου, με μεγάλες χρηματικές δωρεές που βοήθησαν στην πολυετή λειτουργία των σχολείων.
Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η συγκεκριμένη προσφορά, συνειδητοποιώντας πόσες άπορες οικογένειες βοηθήθηκαν στο πέρας των χρόνων. Εάν δεν υπήρχαν οι νυχτερινές σχολές του Παναιτωλικού, χιλιάδες παιδιά (Αγρινιωτάκια, πρόσφυγες, άτομα από γύρω περιοχές) θα είχαν μείνει αναλφάβητα.
Ένα “κόλπο” που χρησιμοποίησαν οι διοικούντες, ήταν η δωρεάν παρουσία στο γήπεδο για όποιον μαθητή δε σημείωνε απουσίες. Ανά καιρούς, μοιράζονταν επίσης ρούχα, παπούτσια και άλλα δώρα στους μικρούς σπουδαστές.
Κάτι που αξίζει να σημειωθεί, είναι ο αριθμός ρεκόρ των μαθητών στις νυχτερινές σχολές του Παναιτωλικού, που σημειώθηκε στην επαναλειτουργεία του το 1945, με 349 μαθητές!
Κλείνοντας, γίνεται εύκολα κατανοητό από τις αφηγήσεις των αποφοίτων (όλες γίνονται με συγκίνηση), το ποσό βοηθήθηκε η κοινωνία του Αγρινίου από την ύπαρξη των νυχτερινών σχολείων.
Ο Παναιτωλικός δικαιολογεί τη λέξη ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ στο όνομα του (Παναιτωλικός Γυμναστικός Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος) στο 100%, αποτελώντας ομάδα παράδειγμα στην Ελλάδα και όχι μόνο!