Η κατάσταση του γηπέδου το 2002 δεν διέφερε ιδιαίτερα από αυτήν ενός κλασικού γηπέδου τοπικού της εποχής. Χωμάτινο με μια κερκίδα εκατό θέσεων. Το πρώτο βήμα ήταν η τοποθέτηση χλοοτάπητα και το επόμενο η ανέγερση νέας κερκίδας, ώστε να μπορεί να φιλοξενηθεί μεγαλύτερος αριθμός φιλάθλων.
Έτσι, απέναντι από την παλαιότερη εξέδρα χτίστηκε η νέα, η οποία υπερπολλαπλασίασε τη χωρητικότητα του σταδίου. Πρόκειται για τη σημερινή ξεσκέπαστη Θύρα 1 (απέναντι από την κάμερα των παιχνιδιών), για την οποία μέχρι σήμερα γίνεται αγώνας να τοποθετηθεί στέγαστρο.
Το καλοκαίρι του 2008, τα απανωτά sold-out ανάγκασαν τους μεγαλομετόχους να ξεκινήσουν την κατασκευή της βόρειας κερκίδας, πίσω από το τέρμα. Μιας τεράστιας εξέδρας για τα δεδομένα του Αστέρα, σκεπαστής και ικανής να στεγάσει τα γραφεία, τα αποδυτήρια και τα ιατρεία των ακαδημιών. Λίγα χρόνια αργότερα θα γινόταν η κερκίδα των οργανωμένων.
Το 2010 προχώρησε η διεύρυνση της Θύρας 4 (Φιλοξενούμενων) ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες για έλευση οπαδών από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας.
Πλέον, η επόμενη αλλαγή που αναμένεται είναι η προσθήκη στεγάστρου στην κερκίδα που αντικρίζει κανείς σε οποιαδήποτε τηλεοπτική μετάδοση. Οι διαδικασίες έχουν ξεκινήσει εδώ και δύο χρόνια, ωστόσο η γραφειοκρατία και τα προβλήματα της Πολεοδομίας έχουν οδηγήσει τον Αστέρα να εναποθέτει όλες του τις ελπίδες στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.