Βαγγέλης Παλληκαράς 
Υπάρχουν 23 διεθνείς που μέσα σε ένα βράδυ πέρασαν στο πάνθεον της ιστορίας, αλλά και 11 που έλειψαν τελευταία στιγμή από το “πειρατικό”.
Έχουν περάσει 20 χρόνια από το χρυσό καλοκαίρι της Εθνικής Ελλάδας και τον μεγάλο θρίαμβο του Γιούρο της Πορτογαλίας. Έναν θρίαμβο που ανήκει στον “ταλαντούχο Έλληνα ποδοσφαιριστή” που χαμήλωσε τον εγωισμό του για να μπορέσει να κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης. Από αυτόν τον θρίαμβο σίγουρα έλειπαν πολλοί ποδοσφαιριστές που σίγουρα το άξιζαν, αλλά δεν χώρεσαν στην τελική 23άδα. Ας θυμηθούμε μια 11αδα με ταλαντούχα παιδιά που άξιζαν μια θέση στην Πορτογαλία:
Κάτω από τα δοκάρια ο Διονύσης Χιώτης. Ο τερματοφύλακας της ΑΕΚ τότε ήταν ένας από τους καλύτερους Έλληνες τερματοφύλακες. Δημήτρης Μαυρογενίδης και Γρηγόρης Γεωργάτος στα άκρα της άμυνας. Ο ένας χαμηλών τόνων με πολλά τρεξίματα και φαρμακερό πόδι και ο άλλος με μπαλιά “διαβήτη”, αλλά εκρηκτικός με απρόβλεπτες αντιδράσεις (ίσως και ο βασικός λόγος που δεν τον επέλεγε ο Ρεχάγκελ). Κεντρικοί αμυντικοί ο Σωτήρης Κυργιάκος και ο Παρασκευάς Άντζας. Ο ένας έχασε το Γιούρο λόγω τραυματισμού και ο άλλος αποφάσισε λίγους μήνες πριν να μετακομίσει από τον Ολυμπιακό στη Δόξα Δράμας της Γ’ Εθνικής.
Ανάμεσα στις γραμμές ο Κώστας Κωνσταντινίδης που ήταν βασικός σε όλα τα παιχνίδια των προκριματικών. Αρχηγός και με 6 γεμάτα χρόνια στη Γερμανία, όμως δεν ήταν στις τελικές επιλογές του Γερμανού (πραγματικά δεν μπορώ να θυμηθώ τον ακριβή λόγο). Στο κέντρο ο Άκης Ζήκος, που έφτασε με τη Μονακό στον τελικό του Champions League, ήταν ίσως η πιο ηχηρή απουσία. Έλειψαν επίσης ο Ιεροκλής Στολτίδης και ο Κώστας Νεμπεγλέρας (ναι καλά διαβάζεις) που ήταν MVP για τις ομάδες τους εκείνη την χρονιά, κάτι που τους έδωσε την φανέλα της ολυμπιακής ομάδας δύο μήνες αργότερα. Στην επίθεση σίγουρα έλειπαν ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, μιας και ο Ρεχάγκελ επιβράβευσε τον Δημήτρη Παπαδόπουλο που βγήκε πρώτος Έλληνας σκόρερ στο πρωτάθλημα με 17 γκολ.
Η παρούσα δημοσίευση δεν έχει σκοπό να κρίνει τις επιλογές του Ρεχάγκελ, αλλά αντιθέτως να αναδείξει το ποσό ταλέντο υπήρχε τότε στο ελληνικό ποδόσφαιρο! Μπορούμε να γράφουμε ονόματα και να μην τελειώνει η λίστα ποτέ, κι αυτό γιατί τότε οι ακαδημίες λειτουργούσαν και δούλευαν για να καλλιεργήσουν και να αναπτύξουν τα ταλέντα και όχι για να εκμεταλλευτούν τα όνειρα των παιδιών όπως σήμερα… Ας αλλάξουμε λοιπόν πρώτα αυτό και μετά όλα θα έρθουν!!!
ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ;
- Κάνε like στην Επίσκυρο στο Facebook
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο Instagram
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο Twitter
- Κάνε εγγραφή στο κανάλι της Επίσκυρου στο YouTube
- Ακολούθησε την Επίσκυρο στο TikTok