Ο καλός, ο κακός και ο…χειρότερος

Δυο λόγια για το ντέρμπι αιωνίων.

Με την ευκολία που θα έπρεπε – και όπως θα έπρεπε – ο Παναθηναϊκός πήρε χθες βράδυ νίκη επί του Ολυμπιακού στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας και έδωσε συνέχεια στην προσπάθειά κατάκτησης του φετινού πρωταθλήματος. Αντίθετα, για τους Πειραιώτες, αυτή η ήττα αποτέλεσε μάλλον την «ταφόπλακα» στις οποίες βλέψεις υπήρχαν προς τον σκοπό αυτό.

Μολονότι λέμε ότι το ποδόσφαιρο είναι στιγμές, όπως για παράδειγμα το τάκλιν του Γέντβαϊ σε προσπάθεια του Ναβάρο που ίσως άλλαξε την ροή του ντέρμπι, επιτρέψτε μου να πω ότι το αποτέλεσμα της χθεσινής αναμέτρησης ήταν προδιαγεγραμμένο από αρκετό καιρό πριν. «Μετά Χριστόν προφήτης» ίσως, αλλά είναι γεγονός πως ό,τι διαφορετικό κι αν συνέβαινε θα ήταν αντίθετο με την λογική.

Από την μία πλευρά υπήρχε ο Παναθηναϊκός του Τερίμ, ο νικητής που επιβάλλεται να τραβήξει πάνω του τα βλέμματα. Μία ομάδα που σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσίασε με την απόδοσή της, ωστόσο ήταν εμφανές ότι βασιζόταν σε ένα συγκεκριμένο πλάνο, γνώριζε και χτύπησε τα αδύναμα σημεία του αντιπάλου και έφτασε χωρίς πολλά πολλά στην ουσία και το τρίποντο. Περισσότερο κάποιες μονάδες ξεχώρισαν για το «τριφύλλι», όπως οι Πέρεθ, Γέντβαϊ και Μπακασέτας, πάντα όμως επειδή ο τρόπος παιχνιδιού του συνόλου το προέβλεπε και το κατέστησε δυνατό. Ήταν τόσο καλός όσο χρειαζόταν ο Παναθηναϊκός ώστε να μην χρειαστεί να αγχωθεί απέναντι σε μία ομάδα που όταν είσαι διεκδικητής του τίτλου δεν μπορεί να σε προβληματίσει.

Αξιολύπητοι για ακόμα ένα μεγάλο βράδυ οι ποδοσφαιριστές με τις ερυθρόλευκες φανέλες, που εκπροσωπούσαν τον Ολυμπιακό μόνο…στο όνομα. Και η εικόνα τους γινόταν ακόμα χειρότερη με το πέρασμα του χρόνου, μετά το 1-0 αλλά κυρίως στην ανάπαυλα με τις αλλαγές του Κάρλος Καρβαλιάλ, ο οποίος μοιάζει να μην έχει πια εμπιστοσύνη ούτε στον εαυτό του. Ξεκίνησε το παιχνίδι με ένα συντηρητικό πλάνο και στόχο να πιέσει ψηλά τον αντίπαλο, το «γύρισε» στο ημίχρονο αποσύροντας τον πιο δραστήριο παίκτη του (Αλεξανδρόπουλο) και παίζοντας με δύο φορ, μέχρι να το «ξαναγυρίσει» με κινήσεις πανικού. Αυτό που δεν έχει «γυρίσει» ο Πορτογάλος είναι το κλίμα αμφισβήτησης που δημιουργήθηκε από την άφιξή του στον Πειραιά και πλέον μοιάζει μη αναστρέψιμο. Εκτός των τακτικών πειραμάτων και αποτυχιών – ενδεικτικό ότι χθες χρησιμοποίησε τρία διαφορετικά αριστερά μπακ (Ορτέγκα, Ρίτσαρντς, Κίνι) και κανείς δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ανασταλτικά – δείχνει ότι δεν έχει επαφή ούτε με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. «Σημαντικό αλλά όχι καθοριστικό» ήταν, άλλωστε, για εκείνον το παιχνίδι.

Πιο συνοπτικά όσα συνέβησαν χθες αποδίδονται με τον όρο «ποδοσφαιρική δικαιοσύνη». Μία δικαιοσύνη που δεν επηρεάζουν «μεταγραφές» ποινικολόγων αλλά η ύπαρξη της στοιχειώδους λογικής στον σχεδιασμό και το χτίσιμο μιας ομάδας. Παράλληλες ευθείες, δηλαδή, με τα πεπραγμένα των Πειραιωτών εδώ και τουλάχιστον μία διετία.

ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ;

Κορυφαία Άρθρα

YouTube Videos

Βρείτε Μας Στα Social

Facebook Feed

@2023 - All Right Reserved. Designed and Developed by ilirium