Ήταν φθινόπωρο του 2004, η συνέχεια μίας εκπληκτικής χρονιάς για το ελληνικό ποδόσφαιρο, μετά από όσα έγιναν το καλοκαίρι του ίδιου έτους στην Πορτογαλία και την τεράστια επιτυχία της Εθνικής ομάδας.
Το Αιγάλεω του Στέφαν Ντε Μολ είχε τερματίσει την προηγούμενη σεζόν στην 5η θέση του πρωταθλήματος και θα αγωνιζόταν στα προκριματικά του κυπέλλου UEFA ως επιστέγασμα της πετυχημένης περσινής πορείας.
Η ομάδα του Ντε Μολ διέθετε εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι έγραψαν την δική τους ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως οι: Μπάρκογλου, Χλωρός, Φωτάκης, Αγρίτης και άλλοι, οι οποίοι βοήθησαν την ομάδα να κάνει μια ακόμη εξαιρετική χρονιά.
Το Σίτυ θα αντιμετώπιζε στον Α’ Γύρο της διοργάνωσης την τουρκική Γκεντσλερμπιρλιγκί, σε διπλό αγώνα.
Το πρώτο ματς έγινε στο γήπεδο της Ριζούπολης. Το Αιγάλεω νίκησε με 1-0 χάρη σε εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Γιώργου Μπάρκογλου, κράτησε το μηδέν και είχε τον πρώτο λόγο για την ρεβάνς.
Στον επαναληπτικό αγώνα στην Τουρκία το Αιγάλεω ξεκίνησε πολύ καλά το παιχνίδι με συνοχή στην άμυνα, χωρίς να δεχθεί μεγάλη πίεση από τους γηπεδούχους.
Μάλιστα στο 42′ οι κυανόλευκοι ευτύχησαν να προηγηθούν ύστερα απο εκτέλεση κόρνερ του Φωτάκη και κεφαλιά του Μπάρκογλου, όντας πλέον αγκαλιά με την πρόκριση.
Το γεγονός της ισοφάρισης των γηπεδούχων νωρίς στο δεύτερο ημίχρονο δεν πτόησε την ομάδα του Αιγάλεω, η οποία έκανε πολύ καλή διαχείριση, δε δέχθηκε άλλο τέρμα και το τελευταίο σφύριγμα την έφερε στους ομίλους του κυπέλλου UEFA.
Αυτή η πρόκριση στους ομίλους ήταν η μεγάλη ανταμοιβή ενός εξαιρετικού συνόλου που είχε το Αιγάλεω εκείνη την περίοδο. Αυτή η ομάδα δυσκόλευε πολύ όλους τους “μεγάλους”, είχε κάνει συμμετοχές στο κύπελλο Ιντερτότο τα προηγούμενα χρόνια και έφτιαξε μια φουρνιά παιχτών που θα έγραφαν την δική τους ιστορία και αργότερα στους ομίλους του κυπέλλου UEFA.
Οι λίγοι αλλά ηρωικοί φίλοι του Αιγάλεω που ταξίδεψαν στη γείτονα χώρα, για να υποστηρίξουν την ομάδα τους: