Βαγγέλης Ζώτος 
Καλωσήρθατε στην καθιερωμένη εβδομαδιαία συνάντηση μας, με τον αθλητικό χωροχρόνο! Επωφελούμαστε της ευκαιρίας, ελέω της διακοπής των πρωταθλημάτων για το Nations League, για να ασχοληθούμε για πρώτη φορά στην παρούσα “στήλη” με μη συλλογική ομάδα!
Μιας και επιλέξαμε το… δύσκολο έργο της ενασχόλησης με τα ελληνικά αθλητικά δρώμενα, δε γίνεται να μη μας απασχολήσει η εθνική ομάδα της χώρας. Ας ακολουθήσουμε σήμερα, τα πρώτα της βήματα στα τέλη της δεκαετίας του 1920.
Η Εθνική Ελλάδος αν και είχε κάποιες μεμονωμένες εμφανίσεις στις αρχές του 20ου αιώνα, έδωσε το πρώτο της επίσημο παιχνίδι υπό την αιγίδα της νεοϊδρυθείσας Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), το 1929 εναντίον της δεύτερης ομάδας της Εθνικής Ιταλίας (ήττα-συντριβή, αλλά δεν θα σταθούμε σε αυτό).
Εντός του ιδίου έτους, ξεκινάει το πρώτο Βαλκανικό Κύπελλο Εθνών, το οποίο θα λήξει το 1932. Η Εθνική μας θα λάβει μέρος στη διοργάνωση, μαζί με τα αντίστοιχα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της Βουλγαρίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Ρουμανίας. Τουρκία και Αλβανία δε θα δηλώσουν συμμετοχή, παρότι διέθεταν το γεωγραφικό δικαίωμα.
Το εγχείρημα της διοργάνωσης ήταν απαιτητικό, αφού επιλέχθηκε ως σύστημα διεξαγωγής οι ομάδες να αναμετρηθούν εντός και εκτός έδρας, σε μορφή πρωταθλήματος. Οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν το θεσμό, ήταν οι 4 πρωτεύουσες (Αθήνα, Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Σόφια) , συν το Ζάγκρεμπ όπου έλαβε χώρα, μεμονωμένα, η αναμέτρηση Γιουγκοσλαβία – Ρουμανία. Έδρα της εθνικής μας, αποτέλεσε το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ο συνδυασμός των πολλών αγώνων σε παραπάνω από ένα κράτος και η δυσκολία της εποχής στις μετακινήσεις, οδήγησαν σε αργούς ρυθμούς την πορεία εξέλιξης της διοργάνωσης, καταλήγοντας στο τελικό εύρος των 26 μηνών διάρκειας, για συνολικά 12 μόνο αγώνες. Φαντάζει οξύμωρο με τα σημερινά δεδομένα, αλλά καθώς φαίνεται, τότε ήταν λογική συνέπεια των συνθηκών της εποχής.
Η Εθνική μας κατέλαβε την τρίτη θέση. Αν και ισοβάθμησε με τη Βουλγαρία, με δύο νίκες και τέσσερις ήττες, υπερτερούσε στη διαφορά τερμάτων όντας στο -7, ενώ οι γείτονες στο -9. Το τουρνουά εν τέλει κατέκτησε η Ρουμανία, με μόλις μία ήττα, αφήνοντας πίσω τη Γιουγκοσλαβία με τρεις νίκες και τρεις ήττες.
Για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πρώτος σκόρερ ανεδείχθη ο Αντώνης Τσολίνας του Παναθηναϊκού, έχοντας πετύχει 4 τέρματα. Ακολούθησαν ο Νίκος Αγγελάκης του Άρη Θεσσαλονίκης, και ο Άγγελος Μεσσάρης του Παναθηναϊκού, καθείς από 3 γκολ.
Η Εθνική ποδοσφαίρου της Ελλάδος που τότε έκανε τα πρώτα της βήματα, άφησε θετικές εντυπώσεις από την παρουσία της στη διοργάνωση, και εθέσε τις βάσεις για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα στην πορεία του χρόνου.