Πάνος Αποστολόπουλος 
Αν υπήρχε στατιστική κατηγορία που να καταμετρά την κυνικότητα, σίγουρα ο Αστέρας θα κατείχε την πρώτη θέση. Την ίδια στιγμή θα προπορευόταν και σε μια υποθετική κούρσα «φόβου». Μα αυτό γιατί;
Ο Αστέρας δεν φοβήθηκε τον Παναθηναϊκό. Όπως συνέβη και στα εντός έδρας παιχνίδια κόντρα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Και όμως. Η τακτική του προσέγγιση είχε ως αρχή τις γραμμές χαμηλά. Μέχρι την αποβολή του Κουρμπέλη, ο Άκης Μάντζιος παρέταξε ένα σύνολο που είχε διάθεση να δώσει γήπεδο στους φιλοξενούμενους, χωρίς να επιτρέπει περαιτέρω ανάπτυξη. Ο Αστέρας δεν απειλήθηκε, σημαντικό. Δεν απείλησε, μάλλον προβληματικό.
Φυσικά, θα ήταν εύκολο να σταθούμε στη νίκη. Πρόκειται για μία σπουδαία επικράτηση. Ο τρόπος με τον οποίον προέκυψε είναι ακόμα πιο θαυμαστός. Η άμυνα λειτούργησε άψογα, ο άξονας έκανε τη δουλειά του, αλλά, όπως εύστοχα κρίθηκε από πολλούς, ο Αστέρας δεν θα είχε θέμα και με τον βαθμό της ισοπαλίας. Ο Μάντζιος αρνείται αυτήν την εκδοχή, όμως ο αγώνας αυτό έδειξε. Έδειξε έναν Αστέρα που δεν μπορούσε να δημιουργήσει προϋποθέσεις στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου και έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα τη μία και μοναδική φορά που κάποια προσπάθειά του κατέληξε στον στόχο.
Με λίγα λόγια, είχε την ουσία. Η πεμπτουσία είναι το γκολ και ο Αστέρας ευτύχησε να το πετύχει. Σαφώς αυτό το γεγονός χαροποιεί όλους τους οπαδούς των κιτρινομπλέ, όμως καλό είναι παράλληλα να διαφοροποιηθεί η προσέγγιση, ειδικά των «μεγάλων» ματς. Το γκολ δεν θα προκύπτει πάντοτε τόσο απλά!
Το ματς της Κυριακής απέναντι στον Παναιτωλικό κρίνεται καταλυτικό. Αν και οι διαφοροποιήσεις δεν αναμένονται συνταρακτικές, το πρώτο βήμα πρέπει να γίνει, επειγόντως. Ο κόουτς το θέλει, ο κόσμος το ζητά, οι παίκτες κρατούν την τύχη στα χέρια τους. Αναμένουμε!